ورودي‌ها و دسترسي‌هاي اصلي ؛

الف ـ ورودي شمالي ( اورژانس )
چشم ‌گيرترين مشكل اين ورودي تابلوي اصلي اورژانس است كه به دليل قرارگيري در سطح فرو رفته اين قسمت از ساختمان ، جلوه بصري مناسبي ندارد. تابلوي عمود بر ساختمان هم اين مشكل را حل نكرده است . فضاي مخصوص استفاده ی آمبولانس به دليل نبود سيستم نظام‌مند براي عموم هم قابل استفاده است تا حدي كه گاهي بعنوان يك جاي پارك چند دقيقه‌اي از آن استفاده مي‌شود . ضمن اينكه اگر فضاي مناسبي براي تخليه بارهاي مربوط به بيمارستان وجود نداشته و ناچاراً از اين محل استفاده مي‌شود بايد تدبيري انديشيد تا محوطه انتظار اورژانس با دود خودرو متوقف در اين قسمت آلوده نشود.



ب ـ ورودي مياني ( اطلاعات و پذيرش)
بدليل قرارگيري اين ورودي در محور اصلي ساختمان و فرم نماي شرقي ، تأكيدي بصري روي اين قسمت به عنوان ورودي اصلي به چشم مي آ‌يد .در صورتي كه فضاي پشت اين ورودي كه در حال حاضر سالن پذيرش و اطلاعات است از نظر عملكردي تناسبات و حجم مناسبي براي ورودي اصلي ندارد .

ج ـ ورودي جنوبي ( نبش كوچه آزادگان )
اين ورودي كه گويا در طراحي معماري اوليه بعنوان دسترسي اصلي ساختمان
تعريف شده ، بدليل سياست‌هاي كاري بيمارستان به مرور كاركرد خود را
از دست داده است . انتخاب نامناسب گياهان در منظرسازي اين قسمت
( از نظر نوع و جانمايي كاشت ) مزيد بر علت گشته و اين ورودي عملاً
از نظرها پنهان مانده و امروز بعنوان يك دسترسي كاملاً فرعي براي ورود
و خروج عمل مي‌كند .
منظرسازي سطحي اين قسمت مي‌بايست به منظرسازي در عمق تغيير داده شود .
یعنی به جای یک سطح پوشیده از گیاهان بلند همیشه سبز و موازی با افق دید
این بافت گیاهی عمود بر افق دید بوجود آید تا سطوح بصری و نماهای اصلی
ساختمان را نپوشاند .

صفحه قبلی | صفحه بعدی